شهر خاموش من !

شهر خاموش من ! آن روح بهارانت کو ؟                                      
                        شور و شیدایی انبوه هزارانت کو ؟


می خزد در رگ هر برگ تو خوناب خزان                                       
                         نکهت صبحدم و بوی بهارانت کو ؟

      کوی و بازار تو میدان سپاه دشمن                                                     
                                     شیهه ی اسب و هیاهوی سوارانت کو ؟                  
 

زیر سرنیزه ی تاتار چه حالی داری ؟                                                
                      دل پولادوش شیر شکارانت کو ؟

 سوت و کور است شب و میکده ها خاموش اند                                     
                       نعره و عربده ی باده گسارانت کو ؟
 

چهره ها در هم و دل ها همه بیگانه ز هم                                            
               روز پیوند و صفای دل یارانت کو ؟

 اسمانت همه جا سقف یکی زندان است                                               
                  روشنای سحر این شب تارانت کو ؟