امروز میلاد فردی است به اسم نیکلاس قدیس . داستان اینکه او که بود و چه بود را خواهم گفت . نکته ای که برایم سنگین است تفاوت دو ملت در بزرگداشت یک واقعه است.
داستان از این قرار است که وی فردی مسیحی و مومن بود . در سال 265 میلادی در شهر میر جنوب غربی ترکیه چشم به جهان گشود ، در زمانی که جور فراوان بر مسیحیان زیر شکنجه امپراتوری روم می رفت .
بسیار کردار نیک از خود به یادها گذاشت که برخی آنرا معجزه می نامیدند.
در گفته ها نزدیک بیست معجزه به نیکلاس قدیس نسبت داده میشود که گرانترین آنها نجات جان سه کودک از دست قصابی سنگدل ، حفظ کشتی حامل گندم از توفانی سهمگین و نجات عدهای از بند میباشد.
باری ، وی در روزی از سال 341 در حالی که اسقف شهر میر بود درگذشت . سالها بعد پس از تصرف آسیای صغیر به دست مسلمانان در سال ۱۰۷۱ ، گروهی از بازرگانان و دریانوردان ایتالیایی در سال ۱۰۷۸ میلادی بقایای جسد وی را با کشتی به شهر باری در جنوب ایتالیا منتقل کردند.
او را حامی کودکان، دانش آموزان، معلمان، دریانوردان، بازرگانان و پیشه وران نیز مینامند. از لورن فرانسه تا رئسیه او را مقدس میشمارند و هر ساله مراسمی را به یاد وی برگزار میکنند.
از قرن ششم میلادی وی در منطقه لورن مقدس و مورد احترام بوده است و در سال ۱۴۷۷ میلادی به وی نام پدر کشور و حامی لورن را میدهند.
تا دهه ۶۰ میلادی عید نیکلاس قدیس در لورن اهمیت بیشتری از عید نوئل داشته و هنوز نیز برخی این عید را مهمتر از عید نویل میشمارند. هر ساله در آخر هفته منتهی به ۶ دسامبر در منطقهٔ لورن به یاد این شخص مراسم با شکوهی برگزار میشود.
پاسداشت انسان نیکی را در میلاد او جشن گرفته و از خوبی هایش می گویند. اینگونه آنها نام را پاس می دارند . مارا چه شد که برای پاسداشت نیکی ها لباس سیاه به تن می کنیم و بر سر خود می زنیم . دنبال چه هستیم که یاد انسانها را اینگونه می خواهیم زنده نگه داریم . برونداد این رفتارها چه خواهد بود جز گمراهی ؟ آیا صحیح نیست بیاد آورند که می شود نیکی را جشن گرفت ؟
منابع بیشتر Le grand Saint Nicolas des Lorrains - Jean Marie Gury
[گل] چه خوش گفت فردوسی پاکزاد:
عرب هر که باشد به من دشمن است
بد اندیش و بد خوی و اهریمن است
زشیر شتر خوردن و سوسمار
عرب را به جایی رسیدست کار
که تاج کیانی کند آرزو
تفو بر تو ای چرخ گردون تفو
[گل] خداوند - دروغ ، دشمن و خشکسالی را از ایران زمین بدور دارد [گل]
روز سه شنبه 16 اسفند 90
ساعت 14-16
پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
دکتر مهشید میرفخرایی
ادبیات اندرزی و دینکرد ششم
چرت گفتی گلم... اینکه برای پاسداشت نیکی نیست!!
افشین جان اینی که گفتی یعنی نژادپرستی.. حواست هست؟! مختارنامه رو دیدی؟ متعصب نباش وگرنه (رضایت از جرم هم ردیف مجرم شدنه!) انگار با شمر نژاد پرست، محشور شدن! درست فکر کن پسر...
سلام به شما مدیریت گرامی. به شما تبریک میگم که وبلاگ با اهمیتی را دارا هستید.لطف میکنید لینک وبلاگ بنده را هم در وبلاگتان قرار دهید.افرین برشما چقدر بر باره وبلاگتون .از لطفتان ممنونم
هلیلان بیلانگاه پدری zaminpedari.persianblog.ir
سلام بر شما مدیریت گرامی
درود بر شما بخاطر مطالب پربارتون .به شما تبریک میگم که وب تاثیر گذاری دارید.لطف میکنید وبلاگ بنده را پیوند دهید
هلیلان بیلانگاه پدری
zaminpedari.persianblog.ir
من با شما موافق و مخالفم. محترم شمردن انسان بزرگ کاریه که از خاطر ایران رفته چه برسه به شادی در یاد بودش. ولی ارج گذاردن به مردگان چی؟ نه تنها ما، بلکه کل خاور میانه (مهد تمدن بشر!) به مرده پرستی ِ خودش مفتخر ِ ...
مرده پرستی در منطقه ما بیشتر به خاطر ترس از مرگ خود زندگان هست-به خاطر شرح زندگی پس از مرگ سخت از دیدگاه دین
ببخشید در ایران باستان کُردها کجاهستند ؟ تاجایی که بدانیم پارس ها و مادها اصلیلترین ایرانی ها هستند. میدونید از چی بدم میاد ؟ 12سال درس خواندن (ابتدای تا آخر دبیرستان) چیزی برام جالب نبود . منظورم درس تاریخ هست همش تکراری بود ..از کریم خان زند شروع میکردند تا انقلاب و پایان . سال بعدهم همینطور فقط تصاویروش عوض میکردند. کلا جمهوری اسلامی تاریخ ایران باستان رو تحریف داره میکنه. توصیه من به جوانان اینه که حتما در کنار کتبهای درسی کتبهای غیره درسی هم مطالعه کنند.
امــــــــــــــــــان ازخنده ای که ...
وسطش ...
بـغــــــض کـنــــی ...!!
درود بر دوست پاکم..نوشته های زیبایی در تارنمای شما دیدم
بسی زیبا بود
مایل به تبادل لینک با شما هستیم ابتدا ما رو به عنوان آریاییان لینک کنید سپس بگویید با چه نامی لینکتان کنیم
بدرود آریایی